Ten artykuł stanowi przegląd badań (przeprowadzonych w latach 1970-2004) dotyczących wpływu jogi na insulinooporność i choroby układu krążenia. W przeglądzie ujęto zarówno badania z zachodnich, jak i indyjskich baz danych. Zidentyfikowano 70 badań, w tym 1 badanie obserwacyjne, 26 niekontrolowanych badań klinicznych, 21 nierandomizowanych kontrolowanych badań klinicznych i 22 randomizowane kontrolowane badania kliniczne. (W świetle „złotego standardu” badań klinicznych randomizowane kontrolowane badania kliniczne dają najsilniejsze dowody na skuteczność terapii.) Kilka badań skupiało się na dzieciach z takimi schorzeniami jak cukrzyca, choć większość z nich skupiała się na populacjach dorosłych.

Badania te dostarczają dowodów na to, że joga może poprawić wiele wskaźników fizjologicznych w insulinooporności i chorobach układu krążenia, w tym tolerancję glukozy i wrażliwość na insulinę, profil lipidowy, cechy morfologiczne, ciśnienie krwi, stres oksydacyjny, profile krzepnięcia, pobudzenie współczulne i unerwienie przywspółczulne serca. Joga wiąże się również z poprawą kilku wyników klinicznych, takich jak potrzeba przyjmowania leków, postęp choroby czy występowanie dodatkowych epizodów choroby.

Autorzy ostrzegają, że wiele spośród badań objętych przeglądem miało niedociągnięcia metodologiczne, które sprawiają, że trudno jest interpretować płynące z nich pozytywne wnioski. Autorzy przeglądu opowiadają się za przeprowadzeniem większej dalszych randomizowanych kontrolowanych badań klinicznych, aby zbadać potencjalne korzyści płynące z jogi.

Źródło: Journal of American Board of Family Practice, 18, 491-519.

Autorzy: Innes K.E., Bourguignon C. i Taylor A.G.

This summary is based on one that originally appeared in Yoga Therapy in Practice, published by the International Association of Yoga Therapists. Used with permission.